Տերմին-նշանակություն
1.Գին-Ապրանքի կամ ծառայության դրամական արժեք:
1.Գին-Ապրանքի կամ ծառայության դրամական արժեք:
2.Արտադրող-Մարդ, ով կազմակերպում է ապրանքների և ծառայությունների արտադրությունը:
3.Հավասարակշռության գին-Առաջարկի և պահանջարկի հավասարության արդյունքում ձևավորված
դրամական
արժեք:
4.Վերջնական սպառման ապրանք-Ապրանքներ և ծառայություններ, որ վաճառվում
են
շուկայում
և
ենթակա
չեն
վերավաճառման:
6.Շուկա-Վայր, որտեղ հանդիպում են արտադրողները և սպառողները,
որտեղ
վաճառքի
են
ներկայացված
ապրանքներն
և
ծառայությունները:
7.Պահանջարկ-Բարիքների այն քանակությունը, որ սպառողները
ցանկանում
են
և
կարող
են
գնել,
առկա
շուկայական
գնի
պայմաններում:
8.Տնտեսագիտություն-Գիտություն, ռեսուրսների և դրանց ռացիոնալ շահագործման մասին:
9.Ծառայություն-Արժեք, որը ոչ շոշափելի է և ոչ նյութական:
10.Հարկ-Եկամտահարկից պահվող տուրք:
11.Այլընտրանքային արժեք-Ապրանք կամ ծառայություն, որից պետք է հրաժարվել
մի
այլ
ապրանքի
կամ
ծառայության
ձեռքբերման
համար:
12.Ինֆլացիա-Գների ընդհանուր մակարդակի աճ, որ ուղեկցվում է դրամական միավորի արժեզրկմամաբ
13.Մենաշնորհ-Շուկայում մրցակից չունեցող արտադրող:
14.Առաջարկ-Բարիքների այն քանակությունը, որ արտադրողները
ցանկանում
են
և
կարող
են
արտադրել`վաճառքի
ներկայացնելով
շուկայում,
առկա
շուկայական
գնի
պայմաններում:
15.Սպառող-Մարդ ով գնում է ապրանքներն և ծառայությունները:
16.Տնտեսություն-Համակարգ, որում իրականացվում է արտադրություն
և
սպառում,
բաշխում
և
փոխանակում:
17.Շուկայական տնտեսություն-Համակարգ, որտեղ
տնտեսությունը
կառավարվում
է
մասնավորի
կողմից:
18.Ծախք-Եկամուտ հետապնդող ծախս
19.Դոտացիա-Պետական հատկացումներ մասնավոր ձեռնարկություններին:
20.Տրանսֆերտ-Պետությունների միջև իրականացվող
դրամական
փոխանցումներ:
Շարունակել միտքը:
1. Շուկան
վայր
է,
որտեղ հանդիպում են արտադրողները և սպառողները, որտեղ վաճառքի են ներկայացված ապրանքները ու ծառայությունները:
2. Տնտեսական
ռեսուրսները
չորսն
են` աշխատանքը, կապիտալը, հողը և ձեռներեցությունը:
3. Ապրանքի
շուկայական
գնի
բարձրացման
զուգընթաց, պահանջարկը
փոքրանում
է:
4. Շուկայական
տնտեսությունում
ապրանքների
և
ծառայությունների
արտադրությունը
իրականացվում
է
արտադրողի կողմից,
շուկան
գտնվում
է
պետության ձեռքում:
5. Պահանջարկի
և
առաջարկի
հավասարության
արդյունքում
առաջանում
է հավասարակշռության գին:
6. Տնտեսության
պետական
կարգավորման
հիմնական
ուղությունները
երկուսն
են,
դրանք
ենհարկաբյուջետային
քաղաքականությունը
և
դրամավարկային
քաղաքականությունը:
7. Ծախքը եկամուտ
հետապնդող
ծախսն
է:
8. Առանձգական
են
կոչվում
այն
ապրանքները,
որոնց պահանջարկը
աճում
է
գնի
փոփոխության
հետ:
Գնի
իջեցման
հետ
համընթաց
մեծանում
է
պահանջարկը,
բարձրացման
հետ
համընթաց՝ փոքրանում:
9. Վարչահրամայական
կամ
պլանային
տնտեսության
ժամանակ
ապրանքների
և
ծառայությունների
արտադրությունը
իրականացնում
է
պետության
կողմից:
10. Պետության կողմից վարվող հարկաբյուջետային քաղաքականության հիմնական
ուղություններն
են`ապահովել
զբաղվածություն
և
բարձր
տնտեսական
աճ
կապված
պետական
ծախսերի,
հարկային
քաղաքականության,
պետական
բյուջեի
պակասորդի
կամ
հավելորդի
փոփոխության
հետ:
11. Պետական բյուջեի եկամտատեսակներն են շահութահարկը,
եկամտահարկը,
սոց.
վճարը:
12. Ապրանքափոխանակություն կամ բարտեր:
13. Ներմուծման և արտահանման տարբերությունը կոչվում է : Երբ ներմուծումը
գերազանցում
է
արտահանմանը,
ապա
….
14. Պետական բյուջեի ծախսերի և եկամուտների բացասական տարբերությունը կոչվում է բյուջեի
…:
15. Առաջարկը բարիքների այն քանակությունն է, որը արտադրողները
ցանկանում
են
և
կարող
են
արտադրել՝
վաճառքի ներկայացնելով
շուկայում
առկա
շուկայական
գնի
պայմաններում
16. Կապիտալի արժեզրկում կամ գնի անկում:
2. Պատասխանել հարցերին ներկայացնելով սեփական տեսակետը:
1. Շուկայական
տնտեսության
հիմնական
բնութագրիչը
ազատ
ձեռնարկատիրության
իրավունքն
է:
Ի՞նչ
է
տալիս
ազատ
ձեռնարկատիրության
իրավունքը,
ինչո՞ւ
է
դա
կարևոր
տնտեսության
զարգացման
համար,
ի՞նչ
դրական
փոփոխություն
է
ենթադրում:
Ազատ ձեռնարկատիրության իրավունքը
հնարավորություն
է
տալիս
ՀՀ-ում
զբաղվել
ապրանքների
արտադրմամբ
և
առք
ու
վաճառքով:
ՀՀ-ում
ազատ
ձեռներեցի
իրավունք
կարող
է
ստանալ
ոչ
միայն
երկրի
քաղաքացին,այլև
օտարերկրացիները:
Շուկայական տնտեսության զարգացման դրական
կողմերը.
· Ինչքան
շատ
մարդիկ
են
մտնում
շուկայական
հարաբերությունների
մեջ,
այնքան
շատանում
են
ապրանքների
տեսակները,
շուկան
ընդլայնվում
է:
· Ինչքան
նույն
ապրանքատեսակները
շատանում
են,
և
շատերն
են
սկսում
արտադրել
կամ
ներմուծել,
արտադրողները
ստիպված
են
լինում
գնի
կամ
գովազդի
օգնությամբ
սպառողներին
գրավել:
Եվ
գնորդին
գրավելու
համար
արտադրողներից
մեկը
ապրանքի
գնի
մեծ
չափով
իջեցնում
է,
որը
ստիպում
է
մյուս
արտադրողներին
նույնն
անել,
կամ
դուրս
գալ
շուկայից:
Եվ
այդտեղ
շահողը
նույնպես
սպառողն
է:
· Ազատ
ձեռներեցները
իրենց
գործունենությունը
ծավալելու
համար
հարկ
են
մուծում,
որը
գնում
է
պետության
բյուջե
·
2. Ապրանքի
գնի
բարձրացման
զուգընթաց,
նվազում
է
ապրանքի
պահանջարկը:
Ո՞րն
է
դրա
պատճառը,
բացատրել
երևույթը:
Յուրաքանչյուր մարդ ապրանք գնելիս նայում
է
որակին,
և
գրպանի
պարունակությանը:
Եթե
տվյալ
ապրանքը
շահավետ
չէ
սպառողի
համար,
ուրեմն
ինչքան
էլ
ապրանքը
որակյալ
լինի,
մեկե
չի
սպառվի,
և
հակառակը,
եթե
անորակ
լինի,
բայց
շահավետ
քիչ
սպառում
կունենա:
Եթե մարդը իր սովորական աշխատավարձով կարողանում
էր
գնել
ինչ-ինչ
ապրանքներ,
ապա
ապրանքների
թանկացման
հետևանքով
այդ
ապրանքների
մի
մասը
նա
չի
կարողանա
գնել
ստաբիլ
աշխատավարձով:
Եվ
կարծում
եմ,
եթե
երկրում
ապրանքների
թանկացում
է
տեղի
ունենում
և
հատկապես
մշտական
սպառման
ենթակա
ապրանք,
ապա
այդ
դեպքում
գոնե
պետք
է
աշխատավարձի
չափը
բարձրացվի:
3. Ներկայացնել
Ադամ
Սմիթի
«անտեսանելի
ձեռք»
գաղափարը:
Որքանո՞վ
է
դա
կարևոր
տնտեսության
մեջ:
Արտահայտության իմաստը կայանում է նրանում,
որ
մարդու
գրպանի
պարունակութունն
ավելանում
է
ինչ-որ
մեկի
պահանջմունքը
բավարարելով:
Այսինքն
սպառողը
արտադրողից
գնում
է
ապրանք,
իր
պահանջմունքը
բավարարելու
համար,
արտադրողը
պահանջմունքը
բավարարելու
համար
ստանում
է
գումար,
այսինքն
շահում
է
թե՛
սպառողը,
թե՛
արտադրողը:
Իսկ
գլխավոր
շահողը
պատությունն
է: